Bisitahin ang website ng panitikan.com.ph. Pagkatapos, i-click ang title na "Criticism." Ito ay nasa bandang itaas at nasa gitna ng 'Children's Literature' at saka ng 'Folk Literature.' Pumili ng isa (ISA LANG) sa mga sinulat ng mga awtor na nakalista at gumawa ng sariling kritisismo.
Halimbawa:
Awtor: Gemino Abad
Akda: Inang Bayan Our Muse : Early Filipino Poets In English, 1905 to 1924
Kritisismo: 250 na mga salita
http://panitikan.com.ph/criticism.htm
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
21 comments:
Beryl Matiga (BSCS)
AWTOR: Florentino H. Hornedo
AKDA: Ang Bugtong sa Panulaang Tradisyon
KRITISISMO: anim sa pitong tematikong daloy
Marilyn Bergado (ACT)
AWTOR:Consolacion R. Alaras
AKDA:Covenant Writing
KRITISISMO:Literature in the University of the Philippine
MAY ANN CAMPOS BSED -ENGLISH
DECEMBER 29 2010
AWTOR: Rene O. Villanueva
AKDA: Pagsulat ng Kwentong-Pambata
KRITISISMO:
Ang Kwentong-Pambata ay mga kentong isisnusulat ng mga magagaling na awtor na naglalayon na makapag-bagay ng kasiyahan sa mga mambabasa bata man o matanda. Ito ay mga Mito, Kwento ng Bayan, mga Alamat at iba pa. Sa pagsulat ng Kwentong-Pambata, dapat isaalang-alang ng isang awtor ang kalidad ng kwento o nilalaman nito, naglalayon ba ito sa ikasasaya at kung makakuha ang atensyon ng mambabasa.Dapat ding isalang-alang ng isang manunulat ng Kwentong-Pambata kung sinu-sino ang mga mambabasa nito.Masasabing bata pa ang mga 18 taong gulang pababa ngunit mula 10 pababa ay yaong mga bata talaga ng gabay mula sa mga magulang o mas nakakatanda sa kanila. Siyempre, ang ganitong lebel ng mga bata ay karamihang mga yaong hindi pa marunong magbasa. Sa ganitong sitwasyon, kinakailangan ngayon ng bata ng magbabasa para sa kanya. Mambabasa na kayang ipaliwanag ang nilalaman ng kwento.At masasabing epektibo ito kung ang batang nakikinig ay nawiwili sa binabasang kwento.halo-halo ang emosyon ng bata sa binabasang kwento sa kanya, tatawa, iiyak,magagalit, at kung anu anu pa.
Masasabing epektibo,maganda at kapaki-pakinabang ang isang Kwentong-Pambata kung ito ay nakakapukaw ng atensyon ng batang magbabasa nito at lalung-lalo na kung ito ay kapupulutan ng magandang aral.Dapat nating pahalagahan ang mga likha ng mga manunulat upang sila ay makilala at mapuri ang sariling atin sa larangan ng panitikan sa Pilipinas.
Jomar R. Preclaro
Awtor:Virgilio S. Almario
Akda:Paggunita sa talaga
kritisismo: 836 na salita
ang tanaga ay isang mataas na antas ng salita o tula na nag papahalaga sa ating mga pilpino.
ito ay dapat nating pangalagaan at tangkalikin at pahalagahan upang sa mga susunod ay atin pang magamit
Jhonel R. Saplan
BSIT-II
Awtor:Glecy C. Atienza
Akda:SA AKING PINIPINTUHO: ISANG SAYAW NG PAGHUHUBAD
kritisismo: 2475 na salita
para sa akin mahalaga pa rin ang nakagawian nating panunuyo sa ating mga minamahal upang itoy makilala nating lubos nang sa ganuon ay maipakita na rin natin kung gaano natin siya kamahal
criticism
Writers are made, Not Born
by Cirilo F. Bautista
writers are made, not born because as i criticize it, it's true we're born with hands but we can't write yet. we start writing in school in help of our teachers and guardians,we're not born as writer but we're born us a human with no knowledge in writing . but in the middle of studying we enhance our writing ,reading, verbal skill.it's true that anyone can write but anyone can write well..he/she must dedicate much attention on writing to become a good writing. it's not depend on how many poems,stories that the writers wrote ,or how deep english did he/she wrote,indeed how readers understand the writings.
like Jose Rizal who wrote the noli me tanggere and el felibusterismo he wrote those just to open the minds of filipinos in wrong doings of spaniard.
he became hero because he fights spaniards using his pen,writers write using their knowledge, imagination and emotions they become good writters if they catches the heart of the reader and if their writings are interested.
In writing you must considered what the readers felt while reading your article or poems
criticism
Writers are made, Not Born
by Cirilo F. Bautista
writers are made, not born because as i criticize it, it's true we're born with hands but we can't write yet. we start writing in school in help of our teachers and guardians,we're not born as writer but we're born us a human with no knowledge in writing . but in the middle of studying we enhance our writing ,reading, verbal skill.it's true that anyone can write but anyone can write well..he/she must dedicate much attention on writing to become a good writing. it's not depend on how many poems,stories that the writers wrote ,or how deep english did he/she wrote,indeed how readers understand the writings.
like Jose Rizal who wrote the noli me tanggere and el felibusterismo he wrote those just to open the minds of filipinos in wrong doings of spaniard.
he became hero because he fights spaniards using his pen,writers write using their knowledge
rex belli baring
Crisanto Ada
Awtor: GLECY ATIENZA
Akda: Sa Aking Pinipintuho: Isang Sayaw ng Paghuhubad
Kritisismo:
Ang Awtor ng “Sa Aking Pinipintuho: Isang Sayaw ng Paghuhubad” ay para sa akin ay isang magaling na awtor dahilan sa ang kanyang mga salita ay hindi mahalay, ito’y akma para sa mga makata.
Ang awtor na sumulat ng kwento ay isang mahusay na manunulat. Sa unang mga pahina nito’y hindi mo maiintidihan sa pagkay hindi ko matanto ang mga salita na kanyang isinasaad din ngunit ang kwento ay napakaganda kapupulutan din ito ng aral.
Ang istorya ay umiinog sa isang dalagang simbolo ng sinaunang kadalagahan. Isang dalagang ‘balot ang katawan sa isang kamalayan na ang isang dalaga’y isang babasaging krisatal, na kung mabasag ay di maari pang bumalik sa dating kaanyuan.
Dito ipinapakita ang dalagang Pilipina ng sinaunang panahon, mahinhin, mataimtim na ngiti, mahaba ang saya at baro nasa bahay lamang.umuwi ng maaga at pinahahalagahan ang pagkababae.
Sa istoryang ito hindi mahahalay ang ginamit na mga salita kundi mga matalinhaga at nagpapahihiwatig ng isang dalagang minsan sa murang isipan niya ay hinalay ng dalawang tao na mismo sa loob ng kanyang pamilya hindi man natin maitatatwa na nag babae o sabihin p natin na ang lahat ng babae ay itinuturing na ang kanilang katawan ay isang templo.Templong sumisimbolo ng kalinisan at pag ito ay nadungisan ng sino man hindi na ito maaring mang linisan pa sapagkat ito ay tatak sa bawat himaymay ng isang nadungisan na.
Marami man sa mga kababaihan ngayon ay makabago at niyayakap ang mabilis na pag-inog ng mundo, hindi maikakaila na isa man sa iyon ay umaasa na mayron ding isang mangingibig ang mag-uunawa din sa kanya.
Hindi lamang iyon sa takbo ng ating kalakaran ngayon, marami din ang mga biktima ng mga pag-aabuso o di kaya ay minanamaltrato. Oo, ngat sa panahon na nilikha tayo ng manlilikha itinuring na ang babae ay isang katuwang ng lalaki at siyang kakasamahin. Lahat n ngayon ng mga babae ay itinuturing na isang simbolo ng tagumpay hindi lamng sa larangan siyensiya, panitikan at maging sa lahat na at ang pagiging matapang hindi lang sa ngalan ng salita pati rin sa salita.
Jamaica E. Collado BSE-2
Awtor: ROMEO DIZON
Akda: Deogracias A. Rosario: Ang Maikling Kuwentong Tagalog sa Gitna ng Pagbabago
II. Pagtanggi sa Luma/Pag-iling sa Bago
Kritisismo: 313 na nga salita
Karamihan sa panitikan kung mapapansin ay halos may pagkakapareha lalo na kung ang paksa ay pagibig magkaiba man ng tauhan,pangyayari,istirya sa wakas ay pareho parin at batay sa pang moralidad at lipunan.
Pagkatapos kong mabasa ang kritisismong ito napagtanto ko na kahanga hanga si Deogracias A. Rosario sapagkat ang kanyang mga akda ay kakaiba sa nakararami pero sinasalamin nito ang buhay ng ilan na may ganong sitwasyon o kalagayan at karanasan sa buhay,maaaring ito ay bibihira lamang sa probinsya,paro marami sa lungsod ng maynila.
Hanga ako sa tapang ni Deogracias A. Rosario sa pagsalungat niya sa makalumang pamamaraan at makalumang pamantayan ng moralidad at lipunan kaya akma lamang ang paqmagat na Pagtanggi sa luma/ Pa iling sa bago.Ang mga akda ay nagsisilbing opsyon at maaring magbunga ng kamalayan sa isipan ng tao.Ito ay ngsisilbing pintuan upang ang bagong bagay ay makapasok.
Taliwas sa nagging pasya ng ilan sa mga manunulat na naakay ng mga mananakop na Amerikano na bumalik at ilarawan ang payak na pamumuhay sa probinsya na lingid sa kanilang kaalaman ginawa ito sa kanila dahil sa pangangailangan ng nga banyaga sa hilaw na sangkap at sa kapakanan ng mga ito.Napatunayan ito ng nga historyador na sila Dr. Renato Constantino at Prop. Teodoro A. Agoncillo.Si Deogracias A. Rosario ay natatanging sumalungat sa agos at magisang humarap sa hamon na gawing paksa ang buhay sa siyudad at suriin ang nagiging bunga ng pananakop ng mga amerikano at ang walang pag aalinlangan na iwaksi ang lumang kalakaran at moralidad.Sa kabila nito sinuri naman niya ang pagusbong ng makabagong moralidad at pagbabago.Nakaka lungkot lang isipin na hindi nabigyan ng tamang pagkilala ang kanyang mga akda at iilan lamang ang naisama sa antolohiya.Para sa akin pangahas man ang ginawa niyang ito ay makabuluhan parin
Jamaica E. Collado BSE-2
Awtor: ROMEO DIZON
Akda: Deogracias A. Rosario: Ang Maikling Kuwentong Tagalog sa Gitna ng Pagbabago
II. Pagtanggi sa Luma/Pag-iling sa Bago
Kritisismo: 321 na nga salita
Karamihan sa panitikan kung mapapansin ay halos may pagkakapareha lalo na kung ang paksa ay pagibig magkaiba man ng tauhan,pangyayari,istorya sa wakas ay pareho parin at batay sa pang moralidad at lipunan.
Pagkatapos kong mabasa ang kritisismong ito napagtanto ko na kahanga hanga si Deogracias A. Rosario sapagkat ang kanyang mga akda ay kakaiba sa nakararami pero sinasalamin nito ang buhay ng ilan na may ganong sitwasyon o kalagayan at karanasan sa buhay,maaaring ito ay bibihira lamang sa probinsya,paro marami sa lungsod ng maynila.
Hanga ako sa tapang ni Deogracias A. Rosario sa pagsalungat niya sa makalumang pamamaraan at makalumang pamantayan ng moralidad at lipunan kaya akma lamang ang paqmagat na Pagtanggi sa luma/ Pa iling sa bago.Ang ksmga akda ay nagsisilbing opsyon at maaring magbinga ng kamalayan sa isipan ng tao.Ito ay ngsisilbing pintuan upang ang bagong bagay ay makapasok.
Taliwas sa naging pasya ng ilan sa mga manunulat na naakay ng mga mananakop na Amerikano na bumalik at ilarawan ang payak na pamumuhay sa probinsya na lingid sa kanilang kaalaman ginawa ito sa knila dahil sa pangangailangan ng nga banyaga sa hilaw na sangkap at sa kapakanan ng mga ito.Napatunayan ito ng nga historyador na sila Dr. Renato Constantino at Prop. Teodoro A. Agoncillo.Si Deogracias A. Rosario ay natatanging sumalungat sa agos at mag isang humarap sa hamon na gawing paksa ang buhay sa siyudad at suriin ang nagging bunga ng pananakop ng mga amerikano at ang walang pagaalinlangan na iwaksi ang lumang kalakaran at moralidad.Sa kabila nito sinuri naman niya ang pagusbong ng makabagong moralidad at pagbabago.Nakaka lungkot lang isipin na hindi nabigyan ng tamang pagkilala ang kanyang mga akda at iilan lamang ang naisama sa antolohiya.Para sa akin pangahas man ang ginawa niya ito ay makabuluhan parin
Jona Rose Escopel
BSE-English
Sa pagsulat ng kwentong pambata kailangang may mga bagay na dapat isaalang -alang. Ito ay kung may aral bang matutunan ang mga batang tagapagbasa.lalong lalo na kungito ba ay akma sa kanilang mga edad. Nakakatuwang isipin na ang mga naturang kwentong pambata ay nakapagbibigay ng aliw at aral sa mga batang mambabasa. Nakakatuwang pagmasdan ang mga magulang na kinukwentuhan nila ang kanilang mga supling at pilit ipaintindi kung anu ang napapaloob sa kwento. Mga kwentong nagbibigay din ng karunungan at naghuhubog sa mga murang kaisipan ng mga kabataan. Sa mga magulang naman na may malaking ginagampanan sa paglaki ng kanilang mga anak, mahalaga din na malaman nila kung paano subaybayan ang mga kabataan sa paraan ng kanilang pagbabasa, lalong lalo na kung anong klaseng mga kwento ito. Dahil sa dami ng mga libro ng mga kwento, hindi na malaman ng ibang bata kung ano na ang mga nararapat para sa kanila. May mga babasahin at mga kwentong marahil ay pambata ngunit ito ay hindi na naaayon sa kanilang edad at sa dapat nilang matutunan. Hindi natin maikakaila na sa mga kwentong ito ay malaki ang naging impluwensiya nito sa mga murang kaisipan ng mga bata lalong-lalo na sa mga batang may mga sarili ng pag-iisip T marunong ng magbasa. dahil din sa mga kwentong ito napaplitan ang kanilang mga kaugalian, iba't ibang pananaw at paniniwala dahil sa kakayahang pagsasabuhay sa kanilang mga nababasa at natutunan.
Happy new year!!!!!
Awtor: Ruby Gamboa- Alcantara
Akda: “Romantisismo, Estilong Pilipino” Itinatak sa Nobelang Tagalog
Kritisismo:
Ang romantisismo ay teoryang pampanitikan na umusbong sa Europa. Ito ay isinalin sa Nobelong Tagalog. Ang nobelang tagalog ay umusbong sa panahon ng mga amerikano. Ngunit sinasabing ito’y produkto na labas sa panahon ng paanakop ng mga kastila. Ang Noli Me Tangere at El FIlibusterismo ni Rizal ang maituturing na nobelang masining sa panahon ng kastila sapagkat ito’y salin lamang sa wikang Kastila. Isa sa mga panukala kaya’t marahil ay kaunti ang nasulat na nobela sa panahon ng mga kastila ay ang halaga na gagastusin sa pagpapalimbag, walang layang maglahad ang mga manunulat ng kanilang damdamin at kaisipan dahilan sa kahigpitan ng sensura at panunuligsa ng kilusang propaganda. Isa rin ang hindi pagtatag ng mga panuntunan sa pagsulat ng nobela. Karamihan ang tagapanguna ng nobelang tagalog ay paaralang kastila. Dahil sa pagpapakilala sa Pilipinas ng mga bagong konseptong tinaglay ng mga mananakop na dayuhan at ng pakikipag- ugnayang panlabas ng Pilipinas ay nagkaroon ng dagdag na tema at nagkaroon ng kalayaan ang mga nobelista sa panahon ng mga amerikano. Mailalarawan ang pinakamataas na panahon sa nobelang tagalog sapagkat sa panahong ito nailathala mga pagbabago sa lipunan taong (1967- 1972). Patuloy ang nagging pagtaas ng nobelang tagalog ngunit ito’y nagkakaiba-iba sa pagpapalit ng panahon, kaisipan; o konsepto. At dahilan na rin sa pagbabago ng romantisismo ay natabunan ng maling katangian ng neo-classicisom na hindi naiuugnay sa paksang tinatalakay. Ang pagitan nito ay walang katapusang. Ito’y maaaring magkaiba sa anyo ng paksa. Sinasabing pinakamabigat na kapanahunan ng nobelang tagalog ang pagtuklas sa katotohanan o realidad.
Awtor;Rene O. villanueva
Akda;pagsulat ng kwentong pambata
Kritisismo; 179 na mga salita
pagsulat ng mga kwentong pambata
Ang pagsulat ng mga kwentong pambata ay isang uri ng pantikan.Ito ay nagtataglay ng mga kwentong pambata gaya ng mga parabula na isang kwentong pambata na kinapupulutan din ng aral. Ito ay pinagkakaluoban ng mga taohan sa kwento na mga hayop. sa pagsulat na mga kwentong pambata pwedi ring gumamit ng mga tauhan tulad ng kwentong kay pina, na isang tao din ang tauhan ngunit kinapupulutan ng aral sa bandang huli. Kinakailangan sa pagsulat ng kwentong pambata ay palaging may makukuhang aral sa katapusan ng kwento,at dapat ay nandon ang katangian na makapagbibigay o makakaakit sa mga bata para basahin. dapat ay patunkol ito sa mga bata sapagkat ito ay isang kwentong pambata.kailangang madali din itong maintindihan ng mga nagbabasa lalo na sa mga bata.dapat din ang tauhan sa kwento ay isang kilala para madaling makakuha ng atinsyon sa mga batang mambabasa.dapat ay magpukos lang dun sa pangunahing tauhan, para mas madaling maintindihan ng mga mambabasa.ang pinakaimportanti sa pagsulat ng kwentong pambata ay malikhain para ilusyon sa mga bata o imahinasyon nila sa kwento.
Jaenin R. Infiesto
Panitikang Filipino
Sat 1:00-4:00
Awtor: Euguene V. Evasco
Akda :Awit ni Amai Sondak,Landas ni Minayun,at ang mga Pamahiin ng ating Panahon: Tungo sa Filipinong Estetika sa Panitikang Pambata
Kritisismo:
Ang mga akda na nabasa sa Pamagat ay ang mga panitikang pambata na tila nakalimutan na ng panahon. Ito ang mga akda na naging batayan ng maraming panitikang lalo na ang mga pampanitikang pangbata. Kung mapapansin ang mga bata ngayon ay nakatuon na ang pansin sa mga laro sa kompyuter at tila nakalimutan na nila ang pagbabasa na noon kinagigiliwan ng ating mga ninuno at ng ating mga magulang. Marahil ang nais maibalik ng mayakda ,sa aking sariling pagkakaintindi ay ang bigyang pansin ang panitikang pambata, muli itong bigyan ng buhay. Ayon sa kanya, napakaikli na lamang ng mga babasahin ng mga bata at limitado pa ang impormasyon na kanilang maaring matutunan dito, bagamat may mga nakalimbag na imahe rito upang makuha ang kanilang atensyon, ito at hindi pa rin sapat, bukod pa dito ang pagkalimot din ng mga kabataang Filipino sa kamalayang-bayan ng sariling ugat ng pagkwekwento sapagkat nakpokus na sila sa mga fairy tale, mickey mouse etc., kaya pilit binubuhay ng ilang mga tao ang paghahanap ng mga teksto sa ibat-ibang dako ng bansa gaya nga ng Awit ni Amai Sondak,Landas ni Minayun at iba pa. ng mga panitikang natin lalo na ang mga epiko gaya ng Biag ni Lam-ang ng Iloko,kwento ni Sandayun at Minahun, maiisip ng nakakarami hindi lamang ng mga matatanda na ang mga bata ay may lugar sa lipunan, nasanay kasi tayo na ang bata ay wala pang alam pagkat mura pa ang isipan para sa mga usapin ng matatanda.Paano maisasakatuparan ang mga salitang binitawan ni Dr. Jose Rizal na ang kabataan ang pag-asa ng bayan kung gayon namam minumulat sila na tila ba wala silang karapatan dahil sila ay bata pa, at hindi ba lahat naman ay naguumpisa sa pagkabata, mas mainam na sa murang isipan ay maagang malinang ang mga katangian ng isang tao.
Jaenin R. Infiesto
Panitikang Filipino
Sat 1:00-4:00
Awtor: Euguene V. Evasco
Akda :Awit ni Amai Sondak,Landas ni Minayun,at ang mga Pamahiin ng ating Panahon: Tungo sa Filipinong Estetika sa Panitikang Pambata
Kritisismo:
Ang mga akda na nabasa sa Pamagat ay ang mga panitikang pambata na tila nakalimutan na ng panahon. Ito ang mga akda na naging batayan ng maraming panitikang lalo na ang mga pampanitikang pangbata. Kung mapapansin ang mga bata ngayon ay nakatuon na ang pansin sa mga laro sa kompyuter at tila nakalimutan na nila ang pagbabasa na noon kinagigiliwan ng ating mga ninuno at ng ating mga magulang. Marahil ang nais maibalik ng mayakda ,sa aking sariling pagkakaintindi ay ang bigyang pansin ang panitikang pambata, muli itong bigyan ng buhay. Ayon sa kanya, napakaikli na lamang ng mga babasahin ng mga bata at limitado pa ang impormasyon na kanilang maaring matutunan dito, bagamat may mga nakalimbag na imahe rito upang makuha ang kanilang atensyon, ito at hindi pa rin sapat, bukod pa dito ang pagkalimot din ng mga kabataang Filipino sa kamalayang-bayan ng sariling ugat ng pagkwekwento sapagkat nakpokus na sila sa mga fairy tale, mickey mouse etc., kaya pilit binubuhay ng ilang mga tao ang paghahanap ng mga teksto sa ibat-ibang dako ng bansa gaya nga ng Awit ni Amai Sondak,Landas ni Minayun at iba pa. ng mga panitikang natin lalo na ang mga epiko gaya ng Biag ni Lam-ang ng Iloko,kwento ni Sandayun at Minahun, maiisip ng nakakarami hindi lamang ng mga matatanda na ang mga bata ay may lugar sa lipunan, nasanay kasi tayo na ang bata ay wala pang alam pagkat mura pa ang isipan para sa mga usapin ng matatanda.Paano maisasakatuparan ang mga salitang binitawan ni Dr. Jose Rizal na ang kabataan ang pag-asa ng bayan kung gayon namam minumulat sila na tila ba wala silang karapatan dahil sila ay bata pa, at hindi ba lahat naman ay naguumpisa sa pagkabata, mas mainam na sa murang isipan ay maagang malinang ang mga katangian ng isang tao.
Deborah V. Bayangan Panitikang Pilipino
Pagsulat ng kuwentong-Pambata
Ni Rene O. Villanueva
Ang kuwentong-pambata ay nagsisilbing libangan at nakakapagbigay ng magagandang aral sa mga bata, at nakakapagpalawak din ito ng kanilang kaisipan tungkol sa mga bagay-bagay. Malaki ang pinagkaibahan ng nito sa mga kuwentong hindi pambata dahil naiiba ito sa paraan ng pagsulat ng mga kaisipan.
Ang pagsulat ng kuwentong-pambata ay mahalagang isaalang-alang ng manunulat na ang mambabasa ng kanyang akda ay mga bata at dapat lang niyang piliin ang mga salitang kanyang gagamitin upang medaling maunawaan ng mga bata ang kahulugan ng bawat salitang ginamit at ang mga bagay o kaisipan na gusting maipabatid ng kuwento.
May mga kategorya ang mga bata, at sa bawat kategorya ay mayroong sari-sariling kagustuhan, katangian, at personalidad dahil nga sa ito’y nakabatay sa kanilang edad ngunit kahit sa anong uri ng kategorya, ang mga ay mayroong mga kanya-kanyang kakayahan at paraan ng pag-unlad. Sinasabi din na ang sinumang may edad na mula 18 pababa ay maituturing na bata, ngunit para sa akin, kapag ang isang tao ay nasa stage ng adolescents ay hindi na ito maituturing na bata sapagkat ditto nag-uumpisa ang maturity ng kanilang pag-iisip, pagkilos at higit sa lahat ay nakakapagdesisyon na sila para sa kanilang sarili.
Sa pagsulat ng kuwentong-pambata ay dapat din na hindi mahaba at hindi dapat gumamit ng mga malalalim na salita ngunit hindi rin ibig sabihin na limitado ang paggamit ng salita, sa halip ay dapat maibigay lahat ang mga detalye ng kuwento upang higit na maunawaan ng mga batang mambabasa. Nararapat din na ang bawat pahinang nasusulatan ng kuwento ay mayroong mga nakaguhit na larawan upang mas mabugyang aliw at interest ang bata na basahin ang buong kuwento. Dapat ding maging angkop sa mga bata ang mga nasusulat na kuwentong-pambata sapagkat dito ay higit na nadadagdagan ang kanilang kaalaman. Dito rin nabubuo ang kanilang sariling opinion sa bawat bagay na kanilang nakikita.
Maraming mga bagay ang mga nakikita ng mga bata ngayon na naihahambing nila sa mga nababasa nila sa kuwentong-pambata kaya nararapat lamang na ang mga magulang ay higit nilang masubaybayan at ipaunawa sa mga bata kung ano ang tunay na kahulugan ng kanilang binabasa.
Risa M. Ale Panitikang Pilipino
BSED-ENGLISH
Awtor: Gemino Abad
Akda: The Likhain Anthology of Philippine Literature in English from 1900 to the present 1999
Kritisism:
Ang Likhain Anthology of Philippine Literature ay isang magandang poet. Kasi may, An Edith Tempo Reader, 100 love poems. Kung mabasa natin ito. Mapangha tayo sa mga nakasulat at mapagmalaki pa natin bilang Pilipino. At nasali pa sa International Poetry Anthology. Dahil dito dapat natin pangalagaan ang mga sinulat ng mga sinaunang awtor at ibalik natin ito sa ating panahon ngayon at sa hinaharap. Para hindi ito mawala sa ating Panitikang Pilipino at magamit pa. Kasi sumikat ang ating bansa dahil sa tulong o ambag ng mga awtor. Nakatulong talaga sila sa ating bayan. Halimbawa na dito si Gemino Abad na awtor marami siyang naisulat. Kaya ginawaran siya bilang Feronia Prize in Rome, Italy. At pinagmalaki siya sa ating bansa. Yung mga awtor na naghirap sa kanilang sinulat bigyan natin sila ng importansiya sa ating sarili at sa Pinas at bigyan ng pansin. Halagahan at ipagmalaki at pagyamanin kasi ginawa nila yun para lang sa ating bansa.
Si Gemino H. Abad ay isang Professor sa University of the Philippines. Kaya magaling siya at nag’aral pa sa ibang bansa kaya marami siyang naisulat sa Literature. Siya ang pinakamataas na rank sa Academic. Marami din siyang nahakot na award. Yun ang halimbawa, dahil napasikat ang Pilipinas at sikat ang ating bansa, hindi lang sa ating bansa pati sa ibang bansa. Unawain ang mga ,awtor at mahalin natin ang mga naiambag nilang mga larangan sa Literature. They spent time para maiambag lang nila ang mga sinulat. Magpasalamat tayo sa kanila at isaisip natin na mahalaga ito sa ating panahon. Dahil hinubog natin ang ating saril dito.
Talosig Trishia
BSE-English
ator: Consolacion R. Alaras
akda: Covenant Writing
There is a huge pitfall in Christianity: thinking the Bible is the Word of God, and thinking all the commands in the Bible referencing the Word of God, refers to the Bible; when the references really mean going to God directly and listening to the Word of God speaking to you. If you don't listen to the Voice of God, you will never grow; you will never know from what to repent; you will never receive his cleansing, purifying grace; you will not find God; and you will not have any reward in the Kingdom of God or Christ. You can memorize the entire Bible, quoting chapter and verse, and it will gain you nothing with God. It is easy to read the Bible. It often feels good to read the Bible, as long as you ignore salvation's exclusions, the requirements, and qualifying conditions clearly stated. Like what covenant writing by Consolacion R. Alaras Covenant Writing emerged, influenced by the Covenant Writing of the ancestral spiritual groups in our country as documented in my 1988 book Pamathalaan: Ang Pagbubukas sa Tipan ng Mahal na Ina (Sacred Prophetic Politics: The Unfolding of the Covenant with the Great Mother). This is what a great foundation in proggression of this writtings … leads to permeate the different cultures, history and even f the Millennial Monument in Pamitinan Protected Area Landscape – to distinguish the Philippines, just like America’s Statue of Liberty.
Takdang Aralin sa Panitikang Filipino
Rebutazo.E
Author: Glecy C. Atienza
Akda: Sa aking Pinipintuho:Isang sayaw ng Paghuhubad
Sa filipino
Kritisismo
Ang Masasabi ko sa kwentong ito ay napakaganda sapagkat hinihikayat nito ang mga mambabasa na dapat harapin natin ang kototohanang nangyayari sa atng buhay,maging matapang tayo sa pagharap nito daahil kadalasan mahilig tayong magtago sa tunay nating pagkatao ay hindi tayo totoong masaya.,pahapyaw lang konh baga ang saya na ating nararamdaman,kahit na pilitin nating maging maligaya sa paningin ng iba pero hindi natin madadaya ang ating sarilisa pamamagitan ng pagkubli sa katotohanan. Siguro lahat tayo ay tinuruan ng ating mga magulang kong pano tayo lumaki ng tama upang maging mabuting tao.Tulad nalang halimbawa sa kwentong ito pinalaki siya ng kanyang magulang ng mabuting gawi pero lingid sa kaalaman ng kanyang magulang binababoy na pala siya ng kanyang iyuhin at pinsan,sinasamantala ng mga ito ang kanyang kamusmusan at dahil nga sa hindi niya alam na mali pala ang kanyang ginagawa nasiyahan din sia dahil ang buong akala niya laaro lamang ang lahat ng iyon. Ska palang niya naisip na mali pala ang lahat nang siyay magdalaga na. Sdyang may mga bagay na akala nating lahat ay kontento na tayo sa ganoon pero habang tyoy lumalaki at lumalawak na ang ating pang unawa madalas hinahanap natin ang tunay na makapagpasaa sa atin. Noong bata pa lang ako,pilit kong tinatanggap ang katotohanang mahirap lang kami kong kaya imposibleng makapag aral pa ako sa kolehiyo, sabi ko pa nga noon na di na baling mamasukan akong katulong huwag ko lang maranasan ulit ang guto kontento na ako sa ganoong paniniwala ngunit nang akoy magdalaga na naiiba na ang aking pananaw sa buhay, parang hindi ko maramdaman ang saya,pilit kong hinahanap ang kasiyang iyon hanggang sa magdesisyon akong mag- aral mahirap nga para sa akin ating maging working student para lang makapag-aral pero habang tumatagal nasasnay narin ako at masaya na ako na ako sa desisyon kong ito. Sabi nga dba kong gusto mong umunlad ang iyong buhay magsikap ka sapagkat nakasalalay sa ating mga kamay ang ating kinabukasan, maging matapang sa pagharap sa katoohanan sapagkat ang katotohanan ang siyang makapagpasaya sa atin.
Andriano,Bonelita A.
Saturday 1:00-4:00
Maaring sabihin ng mga dulang ito ay labanan lagi ng dalawang puwersa malakas at mahina,makabago at tradisyunal,ideyal at praktikal,pag-ibig at karahasan,at huli pantasya at realidad.Tinalakay sa dulang mga isyung panlipunan,pampamilya at pansarili.Tumulay ang dula sa mga sensetibong paksa na madlas na mangyari sa mga tao,at kung paano ito nilabanan.Sa ilaw naman ng mga musika ay walang nakitang problema sinasadya ang paggamit ng madlim na ilaw para lumabas ang mood ng dula na maging malinaw naman sa akin bilang manonood.Pero napaka kontrobersyal sa iba ang paghuhubad sa isang dula o theatro.Ang iba naman ginagawa nila ito dahil wala silang iniisip na kahit anong malisya sa ibang tao.
Queen Rose Solis
BSIT-I
Awtor:CIRILO F. BAUTISTA
Akda:Writers are Made Not Born
Kritisismo:The ability to verbalize human experience for the aesthetic enjoyment of others is not, contrary to popular notions, inborn; it is a product of training. This genius to textualize beauty in excellent language results from years of struggling with language, not from the happy confluence of parental genes. The talent might be there at birth, but if it is not prodded or nurtured, it will come to nothing.
Modern science has shed light on this matter. In the annual conference of the British Psychological Society, Michael Howe of Exeter University averred that “as extraordinary as geniuses with exceptional scientific or creative talents are, they have much in common with ordinary people. Genuine creative achievements depend more on perseverance over the long haul than prodigious childhood skills.”
Post a Comment